از بین بردن و برداشتن خال
یک خال معمولی یک نقطه رنگی بر روی پوست است که با رشد خوشه‌ای سلول‌های رنگدانه (ملانوسیت) ایجاد می‌شود. اصطلاح پزشکی برای اشاره به خال، ملانوسیتیک است و اکثر بزرگسالان معمولاً بین 10 تا 40 خال بر روی بدن خوددارند. اگرچه خال‌های معمولی ممکن است در زمان تولد وجود داشته باشد، اما به‌طورمعمول در دوران کودکی ظاهر می‌شوند و در دوران نوجوانی بارزتر می‌گردند. در دوران بارداری خال‌ها اغلب تیره‌تر شده و در حدود سن 50 سالگی به‌طور کامل محو می‌شوند.
علل ایجاد خال چیست؟
برخی از افراد به‌طورمادرزادی دارای خال هستند. خال‌های دیگر در مراحل بعدی زندگی به وجود می‌آیند. به نظر می‌رسد قرار گرفتن در معرض نور خورشید نقش مهمی در ایجاد خال‌های غیرمعمولی، یا دیسپلاستیک ایفا می‌کند. نمی‌توان بر نقش وراثت در ایجاد خال بیش‌ازحد تأکید نمود. بسیاری از خانواده‌ها دارای نوعی از خال معروف به دیسپلاستیک (غیرمعمولی) بر روی بدن خود هستند، که می‌تواند با فرکانس بالاتر ملانوم مرتبط باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید
شما باید در موارد زیر برای بررسی خال‌های پوستی به پزشک مراجعه کنید:
- تغییر رنگ در خال‌ها
- دارای لبه‌های ناصاف یا دندانه‌دندانه هستند
ملتهب و دردناک هستند - خارش، خونریزی یا تراوش دارند
- تغییر شکل داده و متفاوت از خال‌های دیگر به نظر می‌رسند
شکل برآمده پیداکرده و موجب خارش شده‌اند - صرفاً ظاهر خال شمارا آزار می‌دهد
برداشتن خال در کلینیک ما
مشاوره
شما در جلسه مشاوره با یک پزشک کاملاً آموزش‌دیده درزمینه برداشتن خال ملاقات می‌کنید. پزشک خال را به‌طورکامل بررسی کرده و در مورد نیاز به درمان خال به شما مشاوره می‌دهد. شما ممکن است دغدغه‌های خاص و سؤالاتی در مورد روش‌های مختلف درمان داشته باشید، که در مورد آن با پزشک صحبت خواهید کرد. شیوه برداشتن خال صورت و بدن به اندازه و شکل خال بستگی دارد و در جلسه مشاوره در مورد آن تصمیم‌گیری خواهد شد. بیمارانیکه خال های سرطانی دارند، جراحی تنها راه موثر برای برداشتن خال است. برای افرادی که می خواهند بنا به دلایل زیبایی خال خود را بردارند، روش های جراحی، لیزر یا طبیعی برای برداشتن خال آنها مورد استفاده قرار می گیرد.
آماده‌سازی برای برداشتن خال
ناحیه درمان پیش از اقدام، به دقت تمیز می‌شود. این اقدام ممکن است شامل استفاده از الکل، بتادین یا دیگر مواد مناسب باشد، که بسته به ترجیحات جراح انجام می‌شود.
سپس ناحیه درمان با مواد بی‌حسی، مانند لیدوکائین، بی‌حس می‌شود. زمان مورد نیاز برای بی‌حسی معمولاً کم است، با این حال برخی از جراحان ترجیح می‌دهند پس از اعمال بی‌حسی، مدتی منتظر بمانند (گاهی تا 10 دقیقه) تا جریان خون در آن ناحیه کاهش پیدا کند.
بسته به اندازه و نوع خال و روش مورد استفاده برای خارج کردن آن، ممکن است یک شان استریل بر روی ناحیه تحت درمان قرار داده شود، اگرچه این ضروری نیست که درمان در یک محیط استریل انجام شود.
روش‌های برداشتن خال
در این کلینیک ما سه روش برای برداشتن خال را ارائه می‌دهیم.
برداشتن خال به‌وسیله لیزر
خال‌های کوچک‌تر را می‌توان با لیزر درمانی خارج نمود، که با استفاده از انرژی نور خال را از بین می‌برد.
تراشیدن خال
خال‌های برجسته می‌توانند به‌سادگی توسط یک پزشک تحت بی‌حسی موضعی تراشیده شوند. این کار معمولاً با استفاده از یک چاقوی کوچک جراحی انجام می‌شود، اما نسبتاً ساده و بدون درد است. یک هاله صورتی‌رنگ ممکن است به‌جا بماند که باگذشت زمان محو خواهد شد.
گام نخست- از بین بردن خال صورت از طریق تراشیدن و بدون نیاز به بخیه. جراح با استفاده از یک چاقوی کوچک جراحی خال را از روی پوست یا کمی پایین‌تر از سطح پوست می‌تراشد.
گام دوم- ناحیه خال توسط یک ابزار الکتریکی داغ یا سوزانده می‌شود و یک محلول برای متوقف کردن خونریزی بر روی محل ریخته می‌شود.
گام آخر- زخم پانسمان می‌شود- پزشک دستورالعمل نحوه مراقبت از زخم را به شما می‌دهد. شما معمولاً اندکی پس از درمان می‌توانید مطب پزشک را ترک کنید.
برداشتن خال با ایجاد برش
مراحل بعدی پس از برداشتن خال
برداشتن خال اغلب نیازی به مراجعه بعدی به پزشک ندارد، اما این موضوع بسته به نوع خال متفاوت است.
نتایج آزمایشگاهی
در صورت وجود هرگونه ویژگی غیرطبیعی پس از تجزیه‌وتحلیل بافت توسط آسیب‌شناس، پزشک از طریق تماس تلفنی شمارا در جریان قرار خواهد داد. سپس شما برای بررسی محل درمان و معاینه کامل بقیه اعضای بدن به پزشک مراجعه خواهید کرد.
کشیدن بخیه
مراجعه پس از درمان بستگی به محل بخیه و نوع بخیه استفاده‌شده دارد. بخیه‌های روی صورت معمولاً در عرض چهار تا هفت روز کشیده می‌شوند. بخیه‌های نواحی دیگر بدن معمولاً پس از هشت تا 21 روز، بسته به نوع نخ و نظر جراح کشیده می‌شوند.
پیشگیری از عفونت
در طول زمان بهبودی، شما باید مراقب باشید که محل درمان آلوده نشود. بعلاوه باید از ایجاد تروما در محل اجتناب شود، ازجمله استرس غیرضروری و فشار به محل درمان.
مراقبت‌های پس از برداشتن خال
مراقبت در منزل
- پس از عمل، باید لایه‌ای از پترولاتوم (وازلین) و پانسمان را بر روی زخم داشته باشید.
- زخم را یک یا دو مرتبه در روز با آب یا پراکسید هیدروژن رقیق‌شده تمیز نمایید.
- پس از تمیز کردن زخم، وازلین و پانسمان را مجدداً روی محل قرار دهید.
- این مراحل تا زمان بهبود زخم باید تکرار شوند.
تصورات غلط در مورد درمان
- برخی از افراد گمان می‌کنند که زخم باید در معرض هوای آزاد قرار گیرد و این کار به بهبودی زخم کمک می‌کند. مطالعات متعدد این تصور غلط را رد کرده‌اند و دریافته‌اند که از طریق پانسمان و پماد آنتی‌بیوتیک بهبودی به‌طور قابل‌توجهی سریع‌تر صورت می‌گیرد.
- به‌طور مشابه، مشخص‌شده است که ویتامین Eسرعت بهبودی را کند کرده و استفاده از ویتامین E به‌طورمستقیم بر روی زخم ممکن است موجب بدتر شدن آن گردد.
خطرات ناشی از برداشتن خال
برداشتن خال ممکن است با خطراتی مانند عفونت، آلرژی نادر به بیهوشی و آسیب‌های عصبی بسیار نادر همراه باشد. بهتر است از یک متخصص پوست یا جراح با تجربه و مهارت کافی برای انجام این روش استفاده کنید تا خطرات مرتبط با این روند را کاهش دهید. خطرات مرتبط با برداشتن خال ممکن است بسته به ناحیه مورد درمان و روش برداشتن خال متفاوت باشد. یکی از مشکلات شایع پس از برداشتن خال، ایجاد اسکار است. در بسیاری از موارد، جراح پیش از برداشتن خال، اطلاعاتی در مورد نوع اسکار پس از عمل را به شما ارائه می‌دهد.
